Hoe kunnen wij horen wat vluchtelingen doormaken? Hoe kunnen vluchtelingen in contact blijven met hun partners en kinderen die in andere landen zijn? Hoe weten wij hoe het hen vergaat als de media zwijgt? in een tijd dat procedures langer duren en overheidsinstellingen en hulploketten in Griekenland gesloten zijn? De gevluchte mensen zijn meer in het de verdrukking dan ooit tevoren. Elke keer denken wij dat het niet slechter kan, dat er wetten zijn om dit leed te voorkomen. Dat we toch allang mensenrechten veilig hebben gesteld? Niets is minder waar. “Contact met de buitenwereld en leger-eten” dat is de enige luxe die de vluchteling kent – en soms is zelfs dat onmogelijk gemaakt.
Wat als uw kind in een ander land werkt of naar school gaat of uw ouders of vrienden op vakantie zijn! Stelt u zich eens voor dat als u belt, de telefoon steeds dat vervelende stemmetje laat horen, “dit telefoonnummer is tijdelijk niet bereikbaar” je weet niet wat te doen, je weet niet wie te bellen om duidelijkheid en contact te krijgen. Stel je eens voor dat dit weken duurt! Zou je als ouders, broer, zus of kind niet zelf gaan zoeken? De politie inschakelen? Familieleden van vluchtelingen hebben die mogelijkheid niet! Of zou u BELTEGOED op het telefoonnummer van uw geliefden storten? Ouders maken zich zorgen om kinderen, schrijnend is dat ook kinderen zich zorgen maken als lang niets van een van hun ouders hebben gehoord. We moeten ons wel bedenken dat deze families verscheurd zijn door een oorlog die zij niet wilden, een oorlog die maakt dat, elke dag dat je niets hoort, je bang bent dat er iets ergs is gebeurd. Zou jij ook niet bang zijn als je twee weken je geliefden niet kan bereiken?
Stuur beltegoed direct via onze website
Verslaggever Ingeborg Beugel: “Mannen, vrouwen, kinderen en baby’s met een Griekse vluchtelingenstatus komen ingeklemd tussen ‘geen identiteitskaart’ en ‘geen huurcontract’ met níets, zonder kleren, slaapzakken, matrassen, tentjes, zelfs zonder geld om van te eten, op straat terecht. In de winterkoude en plensregen, of in de misselijkmakende zomerhitte. Iedere dag zijn het er meer. In parken, portieken, op pleinen en straathoeken.” Lees hier het hele artikel! Long read en must read als je wilt begrijpen dat het Griekse Systeem aan alle kanten faalt, en Nederland willens en wetens mensen terugstuurt naar de straten van Athene, waar men dan met gezin en al op straat leeft!
Actie Contact- Even bellen met Lesbos en Samos is een belangrijk onderdeel om de schendingen van mensenrechten op ons netvlies te houden. De mens achter de ellende van de vluchtelingenstatussen te horen en het recht te geven zijn of haar stem te laten horen! We willen niet over de gevluchte mensen praten, we dienen mét hen te praten om te horen hoe het echt zit.
Help mee en geef de mens in deze zeer moeilijke omstandigheden, haar stemgeluid!
Stichting Hulpkaravaan
Onder vermelding van: Contact
IBAN: NL82 TRIO 0391 0793 79
Zie onder de foto de tekst van Radio Patapoe; stichting Hulpkaravaan verbindt zich graag aan projecten die bijdragen aan het rechtzetten van rechten voor ‘mensen in de knel!
Een dag voor Kerstmis vroeg journaliste Ingeborg Beugel of wij, van Radio Patapoe Serieus Je Maintiendrai, misschien iets konden doen voor een paar jonge vluchtelingen uit o.a. Afghanistan die ze ondersteunt, in een horrorkamp, op een Grieks eiland.
Toen zei iemand: ‘Ja, crowdfunden.’
Meer dan een maand later vroeg een van de radiopresentatoren zich af of deze belofte nog werd ingelost.
Een ander bedacht dat het wellicht een mooi gebaar zou zijn als we als radioprogramma rechtstreeks in een uitzending zouden kunnen bellen met die jongens die nergens naartoe mogen en dan direct vernemen wat de laatste stand van zaken is.
Er werd over en weer gemaild en een betrouwbare stichting gevonden waar geld aan kan worden gedoneerd: Stichting Hulpkaravaan (gewone mensen helpen gewoon), op touw gezet door Erika Mauritz.
Stichting M2M (ter bevordering van de vrije communicatie van migranten) biedt haar bankrekening ook aan, maar zou nog graag willen weten of er ook direct geld kan worden overgemaakt (en onder vermelding van welk doel?) naar de jongens, bijvoorbeeld door middel van beltegoed.
Als opwarmertje is er vanuit spookstad Mokum al een banner (zie afbeelding, ontwerp AKart) de wereld ingestuurd.